چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است ؟ چرا لبخندهایت آنقدر بی رنگ است ؟ اما افسوس ... هیچ کس نبود همیشه من بودم و من و تنهایی پر از خاطره . آری با تو هستم .. با تویی که از کنارم گذشتی... و حتی یک بار هم نپرسیدی چرا چشم هایت همیشه بارانی است

گفتند: مسافری آمده از راهی دور وبا خودش باران آورده، باران عشق! وتوسراسیمه آمدی. مسافر بارانی عشق را در دستهای تو گذاشت ورفت. وتواما.... با دستهایت چه کردی؟

هیچوقت به چشمات راز دلت رو نگو چون راز نگه نمی دارد و گریه می کند

اگه تورو خواستن اشتباهه ... اگه باتوبودن اشتباهه ... اگه عاشق توبودن اشتباهه ... اگه واسه تومردن اشتباهه ... پس توبهترین و قشنگترین اشتباه زندگی من هستی

کنارتو آشیانه می کنم فضای آشیانه را پر از ترانه می کنم کسی سؤال می کند به خاطر چه زنده ای ومن برای زندگی تورا بهانه می کنم

یک بار از کنار دریا رد شدی .... یک عمر امواج دریا هی میرن و میان تا جای پاهات رو ببوسن

می دونی طبق آخرین آمار کم جمعیت ترین جای دنیا کجاست؟ ... نمی دونی؟ ... قلب منه چون تنها تو توشی

بهترین گلها براثر باد پاییزی پژمرده می شوند بهترین دوستان و یاران بر اثر مرور زمان بی وفا می گردند این پژمردگی از گل نیست این بی وفایی از دوست نیست بلکه از روزگار است

یادت باشه...گاهی وقت ها مثلا آخر شب ها که می خوای بخوابی یه دل تنهایی هست که یکم اون ور تر می تپه برای تو

هیچ کس ویرانیم را حس نکرد... وسعت تنهائیم را حس نکرد... در میان خنده های تلخ من... گریه پنهانیم را حس نکرد... در هجوم لحظه های بی کسی... درد بی کس ماندنم را حس نکرد... آن که با آغاز من مانوس بود... لحظه پایانیم را حس نکرد

گویندغروب جاییست که آسمان زمین را می بوسد من امشب میخواهم برای تو غروب میکنم . کجایی زمین من؟؟؟؟؟؟

دونستی اشک گاهی از لبخند با ارزش تره؟ چون لبخند رو به هر کسی می تونی هدیه کنی اما اشک رو فقط برای کسی می ریزی که نمی خوای از دستش بدی

بزرگترین گناه: سکوت... بزرگترین شجاعت: بگویی دوستت دارم... بزرگترین سرمایه: دوست... بزرگترین اسرار: صداقت... بزرگترین افتخار: عاشق شدن... بزرگترین هنرعاشق ماندن

می خواستم اسمتو روی سینه ام خال کوبی کنم اما ترسیدم که صدای قلبم تورو اذیت کنه

نگو بار گران بودیمو رفتیم. نگو نامهربون بودیمو رفتیم. آخه اینها دلیل محکمی نیست. بگو با دیگران بودیم و رفتیم