بحث مناسب سازی اماکن شهری برای معلولان مقوله‌ای است که با وجود اینکه راجع به آن سخن بسیار گفته شده اما هنوز در عمل فاصله زیادی تا رسیدن به شرایط استاندارد وجود دارد.

اگر پای درد دل معلولان نشسته باشید عمده گلایه آنان از وضعیت موجود در فضاهای شهری از جمله ادارات، پارک‌ها، بانک‌ها، کیوسک‌های تلفن، اماکن عمومی و ... است.

جملاتی مانند "باید در خانه بمانیم چون هیچ چیز در شهر استاندارد نیست؛ شاید هنگامی که از خیابان عبور کرده اید گاهی اوقات شاهد نگاه ترحم‌آمیز مردم به نابینایی بوده‌اید که برای رد شدن از خیابان دستان عابری را می‌طلبد و اگر برای او امکانات مناسب تهیه می‌شد نیازمند دستان کسی نبود.

حتی ممکن است وقتی برای انجام کاری به یکی از ادارات مراجعه کرده باشید متوجه توقف ویلچر یک معلول در پشت پله‌ها شده باشید که برای بالا رفتن از این همه پله چندین نفر باید به یاری او بشتابند و اگر برای او محل مناسبی در نظر گرفته شده بود پشت خط پله‌های ادارات با حسرت به پاهایش نگاه نمی‌کرد.